Αξίζουμε περισσότερη καλοσύνη
Η κουλτούρα μας στον σημερινό Δυτικό κόσμο, δίνει έμφαση στην επιτυχία. Πιστεύουμε πως αν είμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας, κι αν εντοπίζουμε τα λάθη μας σε ό,τι κάνουμε και λέμε, τότε μόνο θα γίνουμε καλύτεροι. Έτσι, μόλις γίνει το σφάλμα, εμφανίζεται ο εσωτερικός μας κριτής και μας προσβάλει, μας λέει ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί ή έξυπνοι, και στη συνέχεια νιώθουμε ντροπή και τύψεις γι αυτό που κάναμε.
Μάλλον κάτι σας λέει αυτό, έτσι δεν είναι; Και να φανταστεί κανείς ότι δεν θα φερόσασταν έτσι σ’ έναν φίλο ή κάποιον που αγαπάτε… Τότε, γιατί το κάνετε αυτό στον εαυτό σας; Λέτε τουλάχιστον “Συγχαρητήρια, καλά τα πήγες!” κάθε φορά που τα καταφέρνετε; Να υποθέσω ότι λίγοι το κάνετε, κι αυτό όχι γιατί δεν τα καταφέρατε καλά αλλά γιατί πιστεύετε ότι δεν το αξίζετε, ή γιατί υποτιμάτε την προσπάθεια, ή ακόμα γιατί πιστεύετε ότι δεν το χρειάζεστε.
Κι όμως, έρευνες δείχνουν ότι αυτός ο εσωτερικός διάλογος (ή μάλλον μονόλογος), έχει το αντίθετο αποτέλεσμα: μειώνει την κινητοποίησή σας, και σταδιακά δεν εμπιστεύεστε ότι μπορείτε να τα καταφέρετε.
Την επόμενη φορά που θα βρεθείτε σε παρόμοια κατάσταση, προσπαθήστε να κάνετε κάτι διαφορετικό, να λειτουργήσετε με περισσότερη επίγνωση και να δείξετε περισσότερη καλοσύνη στον εαυτό σας:
Παρατηρήστε πόσο επικριτικοί γίνεστε, προσέξτε τον τόνο της φωνής σας, τις λέξεις που χρησιμοποιείτε, ακόμα και την έκφραση του προσώπου σας.
Πλησιάστε και δείξτε κατανόηση απέναντι στον εσωτερικό σας κριτή. Δεν λέω ότι είναι εύκολο αυτό, ειδικά αν έχετε πράγματι κάνει κάποιο λάθος. Μπορείτε όμως να απευθυνθείτε στον εσωτερικό αυτό κριτή και να του πείτε κάτι σαν “Το ξέρω ότι θέλεις να με προστατεύσεις, αλλά με αυτό τον τρόπο δεν με βοηθάς. Όλοι κάνουν κάποια στιγμή λάθη, και ειλικρινά δεν πειράζει”.
Μετά, ελάτε πιο κοντά στον εαυτό σας, σαν να είστε ο καλύτερός σας φίλος, και μιλήστε του με ζεστά λόγια, δείχνοντας πραγματική φροντίδα. Μπείτε στη διαδικασία να υποστηρίξετε τον εαυτό σας, δείχνοντας κατανόηση και αποδοχή.
Πάρτε μερικές βαθιές εισπνοές. Μετά κάντε κάτι που σας αρέσει: Πάρτε τηλέφωνο μία φίλη, πηγαίνετε βόλτα, καθήστε κάτω από τον ήλιο (ή τον μπλε ουρανό) και απολαύστε το αγαπημένο σας ρόφημα, κάντε το χόμπι σας, διαβάστε ένα βιβλίο, κάντε ένα ζεστό μπάνιο, ή ακόμα πάρτε έναν υπνάκο.
Δοκιμάστε να κάνετε Διαλογισμό. Μπορείτε να ακούσετε ένα Διαλογισμό Συμπόνιας. Βάλτε το χέρι στην καρδιά, αν αυτό σας κάνει να νιώσετε όμορφα, και πείτε στον εαυτό σας λόγια που θα θέλατε να ακούσετε γι αυτό που έχετε ανάγκη, όπως “Ας είμαι χαρούμενη”, “Ας αποδεχτώ τον εαυτό μου έτσι όπως είμαι ”, “Ας αποδεχτώ τη ζωή μου ως έχει ”, “Ας μου φέρομαι με περισσότερη καλοσύνη”, “Ας ζω καθημερινά με περισσότερη γαλήνη ”, κλπ. Απολαύστε την κάθε στιγμή με τα λόγια, την τρυφερότητα και την αγάπη που μπορείτε να σας δώσετε.
“Η ευτυχία έρχεται όταν αγαπάμε τον εαυτό μας και τη ζωή μας έτσι ακριβώς όπως είναι, γνωρίζοντας ότι η χαρά και ο πόνος, η δύναμη και η αδυναμία, η επιτυχία και η αποτυχία, όλα αυτά είναι αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας.”
-Dr. Kristin Neff